نخست ، کرنش عمودی  در یک عضو ا بر حسب تغییر شکل عضو در واحد طول تعریف خواهیم کرد. با رسم منحنی تنش   نسبت به کرنش   ، وقتی بار وارد شده ، بر عضو را افزایش دهیم ، نمودار تنش – کرنش را برای آن ماده به کار رفته به دست می آوریم. از چنین نموداری می توانیم بعضی از خواص مهم آن ماده ، مانند مدول کشسانی و شکنندگی(تردی) یا شکل پذیری آن را تعیین کنیم .

از نمودار تنش – کرنش ، همچنین می توان تعیین کرد که آیا کرنشها در یک نمونه ، پس از برداشتن بار از بین خواهد رفت- که در چنین حالتی رفتار ماده را کشسانی می نامند- یا مانایی دائم یا تغییر شکل پلاستیک (مومسان) دارد (بخش 6.2) .

ثابتهای مشخصه دیگری برای مصالح به کار رفته بیان خواهیم کرد، یعنی موادی با خواص مکانیکی مستقل در جهتی که نشان داده می شود. آنها شامل نسبت پواسون، که کرنش محوری و عرضی را به هم مربوط می کند ، مدول کپه ای (حجمی) ، که مشخص کننده تغییر حجم یک ماده تحت فشار هیدروستاتیکی است ، و مدول صلابت که مولفه های تنش برشی و کرنش برشی را به هم مربوط می کند.